Kategoria: Przedszkole

Tradycją naszego zatońskiego przedszkola są przedstawienia jasełkowe z okazji Świąt Bożego Narodzenia. Wyjątkowo trudny 2020 rok – rok epidemii i społecznej izolacji, wymusił na nas inne przygotowanie tych uroczystych występów. Nie mogliśmy zaśpiewać kolęd na pięknej zatońskiej sali, spotkać się z rodzicami i przyjaciółmi naszego przedszkola, uczestniczyć we wspólnej wigilii ze świątecznymi potrawami. Przygotowaliśmy jednak filmy z udziałem naszych przedszkolaków, by choć w takiej formie uczcić zbliżające się święta.

Zaśpiewaliśmy kolędy i pastorałki, nauczyliśmy się wierszyków, przygotowaliśmy stroje i dekoracje – nagraliśmy filmy dla rodziców. Były zachwyty, wzruszenia, pochwały, gratulacje i radość… Magiczny nastrój i cudna atmosfera bożonarodzeniowej nocy pozostały z nami.

A na pożegnalnie przyjmijcie życzenia,
gorące życzenia wszelkiej pomyślności!
Niech Wam wszystko lepsze niesie Nowy Roczek,
niech miłość i pokój w Waszych domach gości! 

 

Renata Dobrucka-Ratajczak

W tym roku szkolnym, obie nasze zatońskie grupy, wybrały na swoje nazwy bohaterów lektur dla przedszkolaków. Starszaki to grupa „Nudzimisiów”, a maluszki to „Misie Tulisie”. Głośne codzienne czytanie literatury dziecięcej, jej analiza i praca z tekstem, stały się priorytetowym rocznym zadaniem naszego przedszkola.

Nidzimisie są niezwykle sympatycznymi stworkami, żyjącymi w Nudzimisiowie. Bardzo chętnie odwiedzają przedszkolaków, które znudzone brakiem pomysłów na zabawę, wołają w swoich domowych pokoikach:  „Nudzi mi się!” Mają dla dzieci nie tylko propozycje zabaw, ale pomagają też rozwiązywać wiele problemów przedszkolaków i w samym przedszkolu, i domu rodzinnym, związanych  z  trudnościami, konfliktami, emocjami, relacjami czy wartościami. Autorem wspaniałej serii o nudzimisiach dla starszych przedszkolaków jest Rafał Klimczak. Te urocze i mądre książeczki, pięknie ilustrowane, czytamy we fragmentach codziennie w przedszkolu podczas popołudniowej relaksacji.

Młodsze przedszkolaczki czytają zaś serię o Misiu Tulisiu, której autorem jest angielski pisarz literatury dziecięcej David Melling. W każdej przygodzie Misia Tulisia pojawia się motyw tulenia, który jest wyrazem miłości i przyjaźni. Mali czytelnicy uczą się z Tulisiem emocji, rozumienia ich i nawiązywania relacji.

Po zapoznaniu się z częścią przedszkolnych lektur, w październiku i listopadzie 2020, zostały zorganizowane dla dzieci konkursy plastyczne nawiązujące do bohaterów książek. Starsze dzieci zachęciliśmy do wykonania prac z wykorzystaniem jesiennych naturalnych materiałów. Maluszki miały wybrać dowolną technikę i wykonać portret Misia Tulisia. Chętne dzieci zrobiły prace plastyczne w domu i zaprezentowały je nam w przedszkolu. Piękne prace ozdobiły nasze sale. Dla uczestników obu konkursów panie nauczycielki przygotowały dyplomy i drobne upominki.

Dzięki naszym przedszkolnym lekturom nie tylko rozwijamy zainteresowania czytelnicze dzieci, ale przede wszystkim dbamy o ich rozwój społeczno-emocjonalny i wrażliwość artystyczną.

Renata Dobrucka-Ratajczak

Jesteśmy w trakcie trudnego roku. Czas epidemii i izolacji na wielu z nas ma negatywny wpływ. Zostaliśmy pozbawieni międzyludzkich kontaktów, spotkań, imprez i uroczystości, które uświetniały życie naszego przedszkola. Niemożliwe jest nawet wejście rodziców do naszego budynku, ograniczone są rozmowy. Miejscem komunikacji stały się media społecznościowe i telefon.

Święto Niepodległości w tym roku również zostało pozbawione swojej niezwykle uroczystej oprawy. Nie mogli razem z nami w przedszkolu być rodzice, uczestniczyć w występach dzieci, spotkać się na wspólnych warsztatach – jak to bywało wcześniejszymi laty. Dlatego też jedynym sposobem łączności i wspólnych obchodów Święta Niepodległości 11 Listopada było zrobienie zdjęć i przygotowanie filmów dla rodziców.

Mamy tylko nadzieję i optymizm w sobie, że to jeden i jedyny rok, w którym w taki sposób musieliśmy, niestety, obchodzić jedno z najważniejszych patriotycznych świąt.

Renata Dobrucka-Ratajczak

Wakacje roku 2020 już tylko w naszych wspomnieniach. Wróciliśmy do przedszkolnej rzeczywistości z radością, zapałem, chęcią wspólnych spotkań, zabaw i ciekawością wobec otaczającego świata. Czas epidemii spowodował, że duża grupa naszych przedszkolaków, dopiero po półrocznej przerwie wróciła do przedszkola. Ale teraz jest w zatońskim przedszkolu 45 dzieci.

Wracające po wakacjach przedszkolaki przywitał okazały i piękny ogródek warzywny. Założony został po raz pierwszy. Wiosną zaangażowali się rodzice i nasz pan woźny, by takie miejsce pojawiło się przy przedszkolu, aby dzieci mogły obserwować wzrost roślin i uczestniczyć w pracach ogrodowych. W naszym ogródku wyrosły: kapusta czerwona i biała, krzaki pomidorów, selery, pory, słoneczniki, dynie i zioła. Teraz już czas na zbiory.

W połowie września wesoło bawiliśmy się w Dniu Kropki (15.09). Były zabawy ruchowe i sportowe, wierszyki i bajki o kropce, prace plastyczne wykonane kropkami. Najważniejsze jednak było to, by tego dnia, każdy miał ubranie w kropki. Postarali się wszyscy: były kropki, kropy i kropeczki – nawet mieli je chłopcy, którzy nie przepadają za takimi wzorami.

W pierwszym dniu jesieni (23.09) tradycyjnie już zorganizowaliśmy w naszym przedszkolu Dzień Przedszkolaka i Pieczonego Ziemniaka z ogniskiem i pieczeniem ziemniaków. W tym roku jednak nieco zmieniliśmy formułę wspólnego świętowania. Po wesołych zabawach przy muzyce, odbył się jesienny konkurs recytatorski. Chętne dzieci przygotowały w domu z pomocą rodziców wierszyki o jesiennej tematyce i zaprezentowały kolegom i koleżankom. Wysłuchaliśmy 12 pięknych wierszy, a po występie nagrodziliśmy odważnych przedszkolaków brawami, upominkami i dyplomami.

Na zakończenie Dnia Pieczonego Ziemniaka nie mogło zabraknąć uwielbianych przez nasze dzieci pieczonych w ognisku ziemniaków. Jak co roku smakujemy, zjadamy, oblizujemy palce, zachwycamy się i zawsze smakują nam tak samo wspaniale!

Wrzesień zakończył się Dniem Chłopaka (30.09). Obie nasze przedszkolne grupy świętowały nieco inaczej, ale cel był jeden: sprawić przyjemność naszym chłopcom, ale i nie zapominać o dziewczynkach. Było więc dużo miłych słów, opowiadania w czym nasi mali panowie są dobrzy, w czym są mistrzami, co potrafią. Potem było wręczanie trofeów: maluszki dostały opaski na głowę z napisem „Super chłopak”, a starszaki mistrzowskie medale. Wśród naszych chłopaków nie mogło zabraknąć naszego najstarszego przedszkolnego „chłopaka”, czyli woźnego pan Rysia – bohatera trudnych spraw: nie tylko od koszenia trawy i grabienia liści, ale przede wszystkim wytrwałego „naprawiacza” przedszkolnych zabawek i pomocnika przy wszelkich imprezach i uroczystościach.

Dzień Chłopaka to też wspólny poczęstunek, który przygotowały nasze mamy: owocowe szaszłyki, rogaliki i babeczki. Dla wszystkich!

W naszym przedszkolu dużo się działo we wrześniu! Mamy nadzieję, że przed nami kolejne dni i miesiące wspólnej nauki i zabawy 🙂

Renata Dobrucka-Ratajczak

Podajemy ręce do zabawy w kole,
Przy naszej piosence żegnamy przedszkole
Oraz naszą panią, lalki, piłki, misie.
Żegnamy już dzisiaj, żegnamy…

 

Zakończyliśmy w naszym przedszkolu rok szkolny 2019/2020. Był to zupełnie inny rok naszych wspólnych zajęć i zabaw, inny od tych, które znały do tej pory nasze przedszkolaki – rok z czasem epidemii i nauczania zdalnego. Czas kwarantanny pozbawił nas nie tylko codziennych spotkań i wspólnego bezpośredniego bycia ze sobą, ale też imprez, uroczystości i wycieczek, które już od wiosny nie odbyły się w naszym przedszkolu. Z większością dzieci nie widzieliśmy się od połowy marca. Teraz, kiedy rok szkolny dobiegał końca, nie wyobrażaliśmy sobie, że już nie spotkamy się nawet po raz ostatni i nie podziękujemy sobie za wspólne lata. Dlatego 24 czerwca 2020 zorganizowaliśmy uroczyste zakończenie roku szkolnego i pożegnanie absolwentów. Na nasze spotkanie przybyły dzieci z grupy starszej wraz z rodzicami, Pani Dyrektor Zespołu Edukacyjnego nr 4 Jolanta Szlachetka, Pani Dyrektor Miejskiego Przedszkola nr 43 Maria Zrobczyńska, wszystkie nauczycielki, panie pomoce i pan woźny, by wspólnie świętować.

Nasza uroczystość rozpoczęła się od występu dzieci. Przedszkolaki kolejny raz wcieliły się w role przyjaciół-zwierzątek. W takich rolach występowały już zimą w jasełkach jako przyjaciele, którzy szli do Betlejem. Teraz przyszedł czas, by przyjaciele się pożegnali, opowiedzieli czego nauczyli się w przedszkolu i podziękowali sobie wzajemnie za wspólne spędzone tu lata. Sowa, Wilk, Zajączek, Kaczuszka, Kot i inne zwierzątka mówiły o rozmowach w kręgu, szacunku, odwadze, dążeniu do zgody, byciu dobrym, magicznych słowach, ale też i o wiedzy, którą zdobyły w przedszkolu. W trakcie ich występu, na głowach zamiast czapeczek, pojawiły się birety absolwentów. Potem jeszcze Piesek, Żabka, Myszka, Owieczka – dziękowali starszym kolegom za pomoc, dobre rady, wsparcie i wspólne zabawy. Występy przedszkolaków przeplatały piosenki o tym, że w przedszkolu było super, że żal żegnać się z kolegami, ale szkoła „już woła”.

Po wierszykach i piosenkach, nauczycielki poprosiły dzieci o ustawienie się na placu, wsłuchanie w muzykę, koncentrację uwagi i wspólne uroczyste przejście do melodii poloneza. Nie mieliśmy możliwości nauczyć się tego tańca, bo zdecydowana większość dzieci nadal nie uczęszcza do przedszkola, ale polonez z absolwentami był i jest tradycją naszego przedszkola. Pozostało więc poprowadzenie dzieci przez nauczycielki, wspólna chęć i zaufanie, że mimo wszystko damy radę bez próby. „Poloneza czas zacząć!” i poszliśmy… Udało się wspaniale!

Po części artystycznej, dziewięcioro tegorocznych absolwentów otrzymało złote medale i dyplomy ukończenia przedszkola, nagrody książkowe, tablo ze zdjęciami, upominki od najmłodszych kolegów. Nagrodzone zostały też dzieci 5-letnie, które już we wrześniu staną się najstarszymi przedszkolakami. Dziękowaliśmy też wszystkim rodzicom za współpracę i pomoc na rzecz naszego przedszkola i dzieci. Na zakończenie do absolwentów dołączyły ich mamy i wspólnie podziękowali za nauczanie, wychowanie i opiekę w zatońskim przedszkolu. Wyrazem ich podziękowań były nie tylko miłe słowa i kwiaty, ale też piękny, ogromny i pyszny tort.

Iga, Anielka, Oliwka, Staś, Antoś, Igor, Harasym, Wiktor i Marcel jako absolwenci przechodzą już do historii naszego przedszkola. Jak to śpiewaliśmy w piosence „mój kolego z przedszkola, miło było cię znać”… Życzymy im teraz sukcesów w nauce w szkole, a wszystkim dzieciom udanych wakacji!

Renata Dobrucka-Ratajczak
Zdjęcia Małgorzata Lewandowska

Drugi tydzień zdalnego nauczania za nami. Był to czas pełen wyzwań zarówno dla rodziców, dzieci jak i pań nauczycielek, które musiały bardzo szybko odnaleźć się w nowej internetowej rzeczywistości – zdalnym nauczaniu. W social mediach 23.03.2020.  została utworzona grupa “Maluszki Zatonie”, do której dołączyli wszyscy rodzice.

Panie nauczycielki grupy młodszej, Gosia i Beata, wspierają rodziców i dzieci, tworząc karty pracy, prezentacje multimedialne, proponując ciekawe zajęcia plastyczne. Zachęcają dzieci do oglądania ciekawych filmików, które wysyłają w postaci linków do konkretnych stron.

 

W drugim tygodniu zdalnego nauczania do naszej grupy dołączył Pan z Gitarą, a mianowicie Pan Jacek, który w przedszkolu prowadzi zajęcia z rytmiki, uwielbiane przez dzieci. Pan Jacek wspólnie z kolegą nagrywa piosenki i utwory rytmiczne dla dzieci, aby mogły one w sposób miły i przyjemny spędzić czas.

Drugi tydzień naszej nauki to był wyjątkowy czas: powitaliśmy wiosnę, ale również internetowo obchodziliśmy 3  urodziny jednej z najmłodszych dziewczynek z grupy maluszków – Amelki. Panie poprzez wpis na grupie zachęciły dzieci do wykonania laurki urodzinowej dla swojej koleżanki, ale również zaśpiewania tradycyjnego “100 lat”. Dzieci bardzo chętnie zaangażowały się w wykonanie prezentu, sprawiając tym samym wiele radości koleżance.  Tak wyglądała praca maluszków przez ostanie 2 tygodnie.

 

Beata Potęga

Renata Dobrucka-Ratajczak

W drugim tygodniu zdalnej pracy w zatońskim przedszkolu (30.03.-3.04.2020) tematem wiodącym była wiosna i jej zwiastuny. Mieliśmy też okazję przekonać się, wcale nie wychodząc z domów, że wiosenna pogoda potrafi być bardzo kapryśna.

Na początku tygodnia zainicjowany został pomysł przyłączenia się do akcji „Wszystko będzie dobrze!” rozpoczętej przez dzieci z Włoch, przebywające na kwarantannie z powodu epidemii koronawirusa. Mali włoscy koledzy postanowili rozweselić cały świat malując obrazki z tęczą i umieszczając je w oknach. Zatońskie przedszkolaki też takie prace wykonały z nadzieją, że rozweselą domowników i sąsiadów, przekażą trochę optymizmu.

 

W ciągu całego tygodnia kontaktowaliśmy się ze sobą dzięki aplikacji Messenger. Nauczycielki przesyłały zadania, propozycje zabaw i zajęć, zachęcały do śpiewania, wykonywania ćwiczeń i zabaw ruchowych, oglądania ciekawych filmów i prezentacji. Nie zabrakło liczenia, rysowania i kolorowania. A rodzice relacjonowali, jak dzieci pracują w domu.

 

Poznaliśmy też koleją nową literę, układaliśmy modele wyrazów i wyrazy z sylab. Czytaliśmy z elementarza przedszkolaka, pisaliśmy literki, wykonywaliśmy zadania z kart pracy, a także rysowaliśmy rysunki, by zapamiętać wiele słów z nową literą.

 

  

 

Najwięcej rozmawialiśmy o wiośnie, wiosennych kwiatach, zmianach zachodzących w przyrodzie, przysłowiach o wiosennej pogodzie. Dzieci zrobiły prace plastyczne przedstawiające bociany i wiosenne kwiaty.

Tydzień zakończył się zachętą do wykonania palm wielkanocnych przez dzieci na Niedzielę Palmową. Propozycja, jak zawsze, została wspaniale przyjęta przez nasze przedszkolaki. Zrobiło się miło, świątecznie i wzruszająco… Wszystko będzie dobrze!

Renata Dobrucka-Ratajczak

W związku z epidemią koronawirusa, która rozprzestrzeniła się w Polsce, wszystkie placówki oświatowe zostały zamknięte w celu odbycia kwarantanny społecznej. Także i przedszkole w Zatoniu od 16 marca 2020 jest nieczynne aż do odwołania. Jednak wychodząc naprzeciw potrzebom edukacyjnym dzieci, a także spełniając swoje dydaktyczne obowiązki, od 23 marca 2020 rozpoczęliśmy pracę w formie zdalnej. W aplikacji Messenger została złożona grupa „Starszacy MP43 Zatonie”, do której dołączyli wszyscy rodzice. Codziennie komunikujemy się ze sobą. Nauczycielki przesyłają temat dnia, teksty do czytania dla dzieci, pytania do rozmów, a także różne zadania do wykonania przez dzieci w domu.

Na odległość, ale projektujemy piękne ogrody, rozmawiamy o ciekawych budowlach, rozwiązujemy zadania matematyczne. Uczymy się nowych liter, układamy modele wyrazów, czytamy proste czytanki w elementarzu dla przedszkolaków. Piszemy szlaczki i literki, kolorujemy rysunki. Oglądamy różne filmy, które nauczycielki wysyłają w postaci linków. Dzieci budują piękne domki, a z tego co mają w domu robią kukiełki. Potem bawią się w teatr, a kolegom chwalą się w przesłanych filmach. Niestety, oglądamy siebie tylko na zdjęciach…

Pierwszy tydzień zdalnego przedszkola za nami. A tak wygląda teraz nasza praca na zdjęciach i filmach przesłanych przez rodziców, dokumentujących swoją pracę z dziećmi.

Renata Dobrucka-Ratajczak

 

 

 

 

 

21 lutego 2020 wszystkie przedszkolaki wybrały się na wycieczkę na zielonogórski deptak. Dla młodszych dzieci celem wyjazdu było zwiedzane kulis Teatru Lubuskiego, a dla starszaków Muzeum Ziemi Lubuskiej. Wycieczkę rozpoczęliśmy od przywitania się z Bachusem, a potem rozdzieliliśmy się na dwie grupy.

Ze względu na trwający w muzeum remont, nie wszystkie sale i eksponaty udało się starszakom obejrzeć. Mimo to, w podziemiach muzeum zobaczyliśmy zbiory szkła artystycznego i historię winiarstwa. Pan przewodnik oprowadził nas też po jednej z najpiękniejszych sal muzeum i zaprezentował niezwykle kolorowe witraże. Witraż z panoramą starej Zielonej Góry jest podobno największy w Polsce.

Obejrzeliśmy też kolekcję starych zegarów. Były wśród nich zegarki kieszonkowe, ozdobne zegary stojące, wielkie zegary szafkowe, zegary z kukułką lub wahadłem.

Najciekawszym eksponatem była ogromna grająca szafa z pozytywką. Udało nam się nawet posłuchać wygrywanej przez nią melodii i zobaczyć, jak się ją uruchamia. Obejrzeliśmy też zbiory malarstwa – pejzaże Zielonej Góry i różne portrety. Po zwiedzaniu muzeum starszaki przespacerowały się po zielonogórskim deptaku.

Renata Dobrucka-Ratajczak

 

W trzecim tygodniu lutego dzieci z grupy młodszej rozmawiały w przedszkolu o teatrze i na podsumowanie tej tematyki wybrały się do prawdziwego teatru w centrum Zielonej Góry. Spotkały tam panią Wiktorię, która jest rzemieślnikiem teatralnym i dba  o przygotowanie sceny do przedstawień teatralnych, a także tworzy rekwizyty oraz lalki. Pani Wiktoria opowiedziała dzieciom o ludziach różnych zawodów, którzy są potrzebni w teatrze: aktor, reżyser, scenograf, dźwiękowiec, a nawet kasjer biletowy i krawiec.

Zobaczyliśmy różne lalki teatralne: kukiełki, hawajki, pacynki, marionetki i mogliśmy sprawdzić jak się poruszają.

Odwiedziliśmy salę, w której jest wystawa lalek używanych do odtworzenia baśni: „Słowik”, „Cynowy żołnierzyk”, „Królewna na ziarnku grochu”, „Nowe szaty cesarza” i inne.

Jednym z ciekawszych miejsc była dla nas pracownia krawiecka znajdująca się na trzecim piętrze, więc musieliśmy wjechać tam windą. Czekała tam na nas krawcowa pani Ewa ze szczekającą pacynką pieska. W pracowni mogliśmy zobaczyć stroje, które akurat przygotowywała krawcowa z przeróżnych materiałów, a także sukienkę uszytą z krawatów.

Nasza wizyta w teatrze była krótka, ale bardzo ciekawa, więc jeszcze tam wrócimy, może na przedstawienie…

Małgorzata Lewandowska

Jednym z najbardziej ulubionych tematów zainteresowań przyrodniczych naszych przedszkolaków są ptaki. Często wracamy do niego podczas zabaw i zajęć. Dlatego też już po raz drugi, 23 stycznia 2020, nasze przedszkole odwiedziła pani ornitolog Ewa Burda. Spotkaliśmy się z nią wczesną wiosną ubiegłego roku. Opowiadała nam wtedy o bocianach, a później wspólnie zawieszaliśmy na drzewach w przedszkolnym ogrodzie budki lęgowe dla ptaków. Byliśmy bardzo ciekawi, czy pojawią się w nich mieszkańcy. Pani ornitolog obiecała nam wtedy, że po zakończonym sezonie lęgowym ponownie się spotkamy, otworzymy i wyczyścimy budki.

Wiosną kolorowe domki dla ptaków często obserwowaliśmy przez okna przedszkola, albo także będąc na placu zabaw. Zauważyliśmy, że do jednego z nich przylatuje sikorka, a do drugiego wróbel. Byliśmy pewni, że budują tam gniazda i składają jajeczka. Nie mogliśmy tam jednak zajrzeć i przeszkadzać ptakom.

Spotkanie z panią ornitolog rozpoczęło się od pogadanki na temat dokarmiania ptaków. Niby oczywisty i znany temat, ale okazało się, że nie wszystko jeszcze wiemy. Pani Ewa wyjaśniła nam, że dokarmianie musi być mądre, gdyż często bywa tak, że zamiast pomagać, robimy ptakom krzywdę.

 

Dowiedzieliśmy się przede wszystkim, że dokarmianie powinno być podczas srogiej zimy, kiedy jest mróz i śnieg. Taka zima jaką mamy teraz – łagodna i ciepła nie wymaga pomocy ptakom. Bardzo ważne jest miejsce umieszczenia karmnika, by było bezpieczne dla ptaków, z dala od parapetów okiennych czy kotów. Najważniejsze okazało się dla nas to, czym należy dokarmiać. Powinny to być nasiona zbóż, kukurydza, słonecznik, orzechy, a nigdy nie chleb i jego okruchy. Dokarmianie chlebem wywołuje u ptaków różne choroby, w tym stawów, które potem uniemożliwiają ptakom latanie. Podobnie dokarmianie kaczek czy łabędzi chlebem również jest szkodliwe. Można natomiast przygotować im tarkowane warzywa, nasiona i pozostawić na brzegu, w miejscu gdzie pływają. Namoknięty, gnijący lub zapleśniały chleb jest wyjątkowo niezdrowy dla ptaków. Postanowiliśmy więcej takich błędów nie popełniać.

Pani ornitolog wyjaśniła nam też, dlaczego przed zimą ptaki wędrują i pokazała fotografie tych zimujących.

Z niecierpliwością czekaliśmy na drugą część spotkania. Wyszliśmy do ogrodu, by otworzyć budki lęgowe. Tak, jak się spodziewaliśmy, były w nich pozostawione gniazdka, ale to, jak one wyglądały – przeszło nasze wyobrażenia. Coś pięknego!!

Pierwszą spodnią warstwą był zielony suchy miękki mech. On wyścielał dno budki. Na nim gruba uwita w gniazdko warstwa sianka z małym zagłębieniem w środku. Środek zaś gniazda wyścielony delikatnymi piórami. Całe gniazdo w budce miało około 15 cm wysokości. Ile to wymagało pracy tych małych stworzeń, wzbudziło nasz zachwyt. Szkoda nam było wyciągać te gniazda z budek i pozostawiać je puste. Pani ornitolog wyjaśniła nam jednak, że ptaki nadal by tam znosiły cały ten materiał, dobudowując gniazdo coraz wyżej. Groziło by to wypełnieniem całej budki i ułatwieniem wejścia dla intruzów. Ptaki mają swój instynkt, więc będą budować wiosną od nowa.

Wyczyściliśmy wszystkie trzy budki lęgowe znajdujące się na drzewach przy naszym przedszkolu. Mamy też przygotowany karmnik, ale na razie ptaków nie dokarmiamy. Czekamy już na wiosnę i kolejne obserwacje ornitologiczne.

Bardzo się cieszą przedszkolaki, że koło przedszkola mieszkają ptaki!

Renata Dobrucka-Ratajczak