Kategoria: Przedszkole

Już kilka dni przed rozpoczęciem astronomicznej wiosny, uważnie obserwowaliśmy zmiany zachodzące w przyrodzie. Czuliśmy cieplejsze promienie słońca, usłyszeliśmy, że głośniej śpiewają ptaki, zauważyliśmy już pierwsze wiosenne kwiaty. Wybraliśmy się na długi spacer po zatońskim Parku Książęcym, by podziwiać krokusowe pola i kwitnące przebiśniegi.

Starsze i młodsze przedszkolaki założyły wiosenne hodowle roślinne i umieściły je w salach w swoich kącikach przyrody. Mali Giganci posadzili w małych skrzyneczkach cebulę dymkę. Udekorowali je rysunkami domków, dzięki czemu skrzyneczka stała się prawdziwym malutkim ogródkiem. Cebulki podlali i ustawili na parapetach, by móc teraz obserwować jak rośnie szczypiorek. Przygotowali też hodowlę rzeżuchy. Obiecali, że nie tylko będą obserwować wzrost roślin i dbać o nie, ale kiedy już zazielenią się w sali – zjedzą je na śniadania.

 

Nudzimisie założyły hodowlę pomidorów, ogórków i cukuni. Nasiona wysiali do skrzynki. Kiedy urosną już odpowiednie sadzonki, zostaną przepikowane, aż w końcu wysadzone do przedszkolnego ogródka. Na razie wstępny etap pracy.

21 marca 2025 powitaliśmy Wiosnę! Był to dla nas Dzień Zielony – ubraliśmy się na zielono. Każda grupa witała wiosnę na swój sposób: Mali Giganci w przedszkolnym ogrodzie, a Nudzimisie w sali. Młodsze przedszkolaki symbolicznie pożegnały Panią Zimę. Uśmiechniętą damę w niebieskiej sukni, otoczoną płatkami śniegu ładnie zapakowały do wielkiej walizki. Podziękowały jej za zimowe zabawy i odesłały na Biegun Północny, by tam mogła królować. Zaraz też pojawiła się inna dama – w zielonej sukni czyli Pani Wiosna, którą Mali Giganci oprowadzili wokół przedszkola i zaprosili, by została na dłużej.

W tym samym czasie Nudzimisie witały Panią Wiosnę w osobie pani Beaty Drzewieckiej-Zielińskiej, która w kapeluszu z kwiatami i w zwiewnej sukni, przybyła do naszego przedszkola. Zaprosiła starsze przedszkolaki do zabaw tanecznych przy muzyce, by w ten sposób wyrazić swoją radość z nadejścia nowej pory roku. Wspólnie tańczyli i bawili się skocznie, a na zakończenie przy muzyce relaksacyjnej uspakajali swój oddech i wyciszali się przy delikatnych dźwiękach i śpiewie ptaków. Dzieci przygotowały dla pani Wiosny czyli pani Beaty rysunki, które zebraliśmy w album i wręczyliśmy na koniec spotkania.

W drugiej części dnia przedszkolaki spacerowały z przygotowanymi na gałązkach gaikami. Furkoczące na wietrze różnokolorowe paski bibuły, znowu wyraziły naszą radość z przebudzenia po zimie. Dumnie udekorowaliśmy gaikami otoczenie naszego przedszkola. Bardzo się cieszymy, że wiosna już jest z nami 🙂

Na powitanie wiosny nie mogło zabraknąć wiosennych piosenek 🪻🌷🌞

 

Renata Dobrucka-Ratajczak

Zdjęcia nauczycielki przedszkola: Izabela Kmiecik, Małgorzata Lewandowska, Karolina Sutuła, RDR 

14 marca 2025 zatońskie przedszkolaki wybrały się na spektakl dla dzieci do Teatru Lubuskiego w Zielonej Górze, który odbył się na nowej scenie Teatru Lalek na Placu Teatralnym. Tydzień przed wyjazdem poświęcony był w przedszkolu teatralnej tematyce. Dzieci poznały lub utrwaliły sobie słownictwo z nim związane: aktor, scena, kurtyna, rekwizyt, kostium, scenografia, reżyser, widownia, garderoba, lalka, kukiełka, pacynka… Rozmawialiśmy o zasadach zachowania w teatrze, o biletach, miejscach na widowni. Pojechaliśmy przygotowani na udział w sztuce teatralnej. Niektóre dzieci po raz pierwszy w życiu.

W nowym budynku Teatru Lalek hol jest jednocześnie miejscem wystawy. Znajdują się tam archiwalne lalki teatralne umieszczone w gablotach, do oglądania przez małych widzów. Skorzystaliśmy z tej wyjątkowej okazji i obejrzeliśmy kukiełki i marionetki sprzed kilkunastu, a nawet dwudziestu-trzydziestu lat, które były wcześniej aktorami w Lubuskim Teatrze. Dziś są jak muzealne eksponaty.

Po przejściu na widownię czekaliśmy na rozpoczęcie przedstawienia. Przed dziećmi była scena z przygotowaną scenografią. Kiedy zgasły światła, rozpoczął się spektakl pt. „Niezwykłe odkrycie papugi”. Razem z pierwszymi dźwiękami muzyki, przenieśliśmy się do pięknej dżungli, pełnej kolorów, śpiewu ptaków i barwnych mieszkańców, którzy żyją sobie spokojnie i w przyjaźni. Na scenie pojawiła się Papuga, Sowa, Krokodyl, Pajęczyca i Koala. Szybko okazało się jednak, że mała Papuga, dzięki swojej ciekawości odkryła niebezpieczeństwo, które grozi dżungli. Nikt jednak nie zwracał na nią uwagi, ignorując jej relację 🦜🕷🦉🐨🐊

Dzięki odwadze i wytrwałości młodej Papugi, niebezpieczeństwo wielkiego pożaru dżungli zostało jednak udaremnione. Udało jej się przekonać zwierzęcych sąsiadów, że tylko wspólne działanie i wzajemna pomoc uratuje dżunglę, a tym samym ich miejsce do życia. Odkryciem Papugi było też to, by wierzyć w siebie, spełniać swoje marzenia, odkrywać świat i być go ciekawym.

Przedszkolaki oglądały spektakl z wielkim przejęciem. Towarzyszyły temu różne emocje, bo były sceny śmieszne i zaskakujące. Były też chwile napięcia i złości, a nawet strachu. Przygoda małej Papugi zakończyła się szczęśliwie, więc wszyscy z radością i ulgą doczekaliśmy happy endu. Przeżyliśmy też momenty zachwytu, bo kostiumy aktorów były niezwykle, kolorowe, wielkich rozmiarów – otaczające całe postacie aktorów. Wielka „woda” i wielki „ogień”, pojawiające się przez chwilę na scenie, wprawiły dzieci w realne odczucia.

Z teatru wyszliśmy oszołomieni i bardzo zadowoleni. Z tajemniczego świata dżungli przenieśliśmy się na ulice naszego miasta, pozostawiając budynek teatru jako niezwykłe miejsce. I było nasze odkrycie.

Po powrocie do przedszkola przepełniały nas różnorodne wrażenia. Wypowiedzieliśmy je w słowach, ale to było mało. Każdy narysował więc to, co zapamiętał, co mu się podobało, co odkrył razem z niezwykłym odkryciem Papugi 🦜

Renata Dobrucka-Ratajczak 

W przeddzień święta zakochanych, czyli 13 lutego 2025 roku, na zatońsiej sali sołeckiej odbyło się spotkanie międzypokoleniowe. Przy stołach zasiedli babcie oraz dziadkowie, a przed nimi ustawiły się w półkolu wnuczęta.

Wstępem do tego wydarzenia było przedstawienie nazwy grupy przedszkolnej, w której we wrześniu ubiegłego roku rozpoczęły edukację dzieci 3-letnie, w towarzystwie odrobinę starszych koleżanek i kolegów. Mali Giganci zaprezentowali się w strojach Smerfów, czyli małych niebieskich istot, które służą pomocą, obdarowują uśmiechem, a wszystko to wynika z dobroci ich serc. W świat przedszkolnej zabawy i nauki wprowadzane są przez panie nauczycielki – Izabelę Kmiecik i Karolinę Sutułę, którym pomaga pani Magdalena Andelt.

W rymowanej formie przedszkolacy zaprosili na swój występ, którym to chcieli umilić babciom i dziadkom to zimowe popołudnie. Bystre oczy maluchów dostrzegły od razu radość na twarzach seniorów, a także ich starania, by swoim wyglądem nadać odświętny charakter tych chwil.

Pierwszą piosenką pt. “Migu migu” dzieci wyraziły wdzięczność za dbanie przez babcie, by zimą nie zmarzły, ponieważ chronią je wydziergane na drutach wełniane czapki, szaliki oraz rękawiczki.

Dalsza recytacja służyła zaprezentowaniu swoich dziecięcych umiejętności, tj, zdolnych i pracowitych rączek, które wytną kwiaty do laurki czy zagrają na bębenku oraz umiejętności wokalnych. Wszystko to, by wyrazić miłość i podziękować za każdy pyszny obiad czy kawałek czekolady, a także czas wspólnej zabawy, o czym usłyszeć można było w kolejnym utworze pt. “Dobrze mi u dziadków.

Tego śnieżnego popołudnia wielokrotnie padało z ust Gigantów słowo “kocham”. Towarzyszyły temu obietnice niesienia pomocy, chęć upieczenia ciasta czy obsypania kwiatami, jako wyraz gorącego uczucia. Wszystkie dzieci bowiem dostrzegają i doceniają starania dziadków, z którymi często idą na pyszne lody, a nawet wybierają się na wycieczki do ZOO, o czym zaśpiewały w piosence pt. “Najdroższy dziadku”.

Deklamacje zakończyły się złożeniem serdecznych życzeń:

Wszystkim Babciom, wszystkim Dziadkom
zdrowia, pomyślności,
uśmiechów na co dzień i dużo radości.

Po tych słowach Smerfy zaprezentowały się jeszcze w tańcu.

Na koniec przyznały się jeszcze, że mają dla każdej babci i każdego dziadka niespodziankę – własnoręcznie wykonaną laurkę, jako uwiarygodnienie wcześniejszych słów o swoich sprytnych rączkach. Przed wręczeniem prezentów nie mogło zabraknąć życzeń wyśpiewanych w tradycyjnej formie, czyli “Sto lat”.

I nastąpił ten moment, w którym wnuczęta wpadły w objęcia dziadków. Można było się przytulić, obsypać pocałunkami, a także usiąść razem przy kawałku pysznego ciasta i porozmawiać ze sobą.

Izabela Kmiecik

red. Renata Dobrucka-Ratajczak 

Po długich przygotowaniach nadszedł w końcu w naszym przedszkolu Dzień Babci i Dziadka. Bliżej mu było do Walentynek niż do właściwej daty w kalendarzu, dlatego też nasza dekoracja nawiązywała nie tylko do osób, którym dedykowaliśmy tę uroczystość, ale także do święta pełnego miłości. To pięknie udało się nam połączyć. Z babciami i dziadkami spotkaliśmy się na sali wiejskiej 13 lutego 2025.

Starsze przedszkolaki z grupy „Nudzimisie” zaprosiły babcie i dziadków na występ. Rozpoczęły od krótkiej inscenizacji, w której opowiedziały, jakie chętnie dałyby babci prezenty, a byłyby to: złota rybka, buty siedmiomilowe i stoliczek, który nakrywa się sam. W piosence wyśpiewały, że babcia i dziadek byli kiedyś mali, a dziś są dla wnuków ważnymi dorosłymi osobami.

Potem od przedszkolaków dowiedzieliśmy się, że dziadek to nie tylko świadek przeszłości, ale też najlepszy przyjaciel, który cieszy się z sukcesów wnuków, podsunie dobrą radę, wspiera i rozumie, chętnie spędza z dziećmi czas. A w kolejnej piosence wyjaśniły wszystkim, że to właśnie babcia jest od bajek, a dziadek od zagadek.

Recytowane przez dzieci wierszyki pełne były miłych słów, pochwał i podziękowań od wnuków. Ukazały wyrozumiałość, serdeczność, cierpliwość i ciepło uczuć dziadków wobec dzieci, ich wielkie znaczenie w życiu każdego przedszkolaka. Starszaki zakończyły swój występ najserdeczniejszymi życzeniami dla dziadków, które przewijały się jeszcze w wierszykach i piosence.

Finałem programu artystycznego był taniec „Retro”, w którym wybrzmiewały fragmenty dawnych przebojów z czasów młodości babci i dziadka. Kostiumy tancerzy w kolorze sepii były jak zatrzymany czas na starej fotografii.

 

Dzieci przygotowały też dla swoich gości upominki. Były to laurki i obrazki, udekorowane kwiatkami i serduszkami, każdy opatrzony własnoręcznym rysunkiem. Upominków było mnóstwo, by każda babcia i każdy dziadek mógł dostać swój prezent.

Ostatnią częścią uroczystości był słodki poczęstunek przy kawie i herbacie, a dla dzieci soki, owoce i desery. Był też czas na wspólną taneczną zabawę i swobodne rozmowy przy stole. Zatońska sala była wypełniona babciami i dziadkami starszych przedszkolaków, gości było naprawdę wielu. Wzbudziło to nasze zadowolenie, że tyle osób chciało obejrzeć występ przygotowany przez dzieci.

Na twarzach wychodzących już z sali osób, widać było radość, wzruszenie, dumę – same przyjemne emocje.

Popołudnie wypełnione międzypokoleniową miłością 👵 👧 👦 🧓 💕

Renata Dobrucka-Ratajczak

Nie wszystko w naszym przedszkolu dzieje się według wcześniej zaplanowanych scenariuszy. Właściwie każdego dnia wydarza się coś, czego nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Dobrze, kiedy jest to ciekawe, wesołe, pouczające, bezpieczne, ważne. Wtedy staje się źródłem radości, zainteresowania, zabawy czy wiedzy przedszkolaków. Nieoczekiwane sytuacje wpisane są w codzienne życie przedszkola i bardzo często nam towarzyszą. Tak też stało się 7 lutego 2025.

Codziennym rytuałem ramowego planu pracy przedszkola są wyjścia na świeże powietrze, spacery, wycieczki w terenie, zabawy ruchowe na boisku lub placu zabaw. Niezależnie od pory roku i prawie niezależnie od pogody wychodzimy na dwór. Tym razem okazało się, że w naszym ogrodzie jest pan leśniczy leśnictwa Zatonie Grzegorz Działo. Corocznym zwyczajem pana leśniczego jest czyszczenie budek lęgowych, znajdujących się na terenie naszego ogrodu. Dlatego też przed rozpoczęciem sezonu lęgowego, postanowił posprzątać budki „naszych” ptaków. Obecność i praca leśniczego bardzo zainteresowała dzieci.

Pan leśniczy wyjaśnił dzieciom, że tak samo jak w domu sprzątamy, robimy wiosenne czy świąteczne porządki, tak też trzeba zrobić z budkami lęgowymi, nim w okresie wiosennym ptaki zaczną w nich  budować gniazda. Niewyczyszczone budki mogłyby nie zostać zasiedlone przez ptaki lub stać siedliskiem pasożytów.

Na terenie naszego ogrodu są trzy budki lęgowe. Z zaciekawieniem zastanawialiśmy się, czy minionej wiosny powstały w nich gniazda. Obstawialiśmy zakłady 😉 Okazało się 2:1 dla nas 🙂 Dwie z budek były do połowy wypełnione pięknymi gniazdami. W trzeciej budowa była tylko zaczęta.

Gniazda wyjęte z budek przez pana leśniczego były misternie uwite. Wypełniały je źdźbła suchej trawy, cienkich gałązek i mchu. Widoczne było wyraźne zagłębienie, gdzie ptaki składały jaja, a potem przebywały pisklęta. Góra gniazda wyścielona była białymi i brązowymi piórami innych ptaków, najprawdopodobniej kurzymi. Wybudowanie takiego cuda przez małe ptaki, które wszystko noszą w dziobie, wzbudziło w dzieciach zachwyt.

Pan leśniczy posprzątał budki dla „naszych” ptaków. Na dnie każdej z nich wysypał garść trocin, by tak rozpocząć budowę nowych gniazd. Wszystkie dobrze pozamykał, by stały się dla ptaków bezpiecznym domem. Mamy nadzieję, że znowu tuż obok naszego przedszkola wybudują swoje nowe gniazda. 

Wróciliśmy do przedszkola, by szybko przygotować dla pana leśniczego laurkę z podziękowaniem za nieoczekiwaną lekcję przyrody. Pan Grzegorz stwierdził, że nawet jest podobny do tego leśniczego na rysunkach dzieci 😉

Renata Dobrucka-Ratajczak 

W ostatnim tygodniu stycznia w zatońskim przedszkolu rozpoczęliśmy przygotowania do balu karnawałowego. Rozmawialiśmy o karnawałowych strojach i nakryciach głowy, dekoracji sali, balowych słodkościach, radosnej muzyce i w ogóle o wszystkim, co decyduje o dobrej zabawie. Karnawałowy bal przebierańców odbył się 4 lutego 2025.

Bal rozpoczął i prowadził wodzirej, zapraszając dzieci do wspólnej zabawy. Przy skocznych i radosnych dźwiękach dziecięcych hitów bawiły się razem starsze i młodsze przedszkolaki. Na balowym parkiecie przedszkolnej sali zgodnie tańczyły królewny i księżniczki, supergirl i buntowniczki, wróżki i czarownice, koty, dinozaury, policjanci, strażacy, kowboje, astronauci i superbohaterowie. Było barwnie, błyszcząco, magicznie. Nad głowami bawiących się migotały serpentyny i lśniły balony.

Wodzirej proponował dzieciom różne zabawy przy muzyce. Trzeba było nagle zatrzymać się, zrobić śmieszną lub straszną minę, dotknąć podłogi wybraną częścią ciała, naśladować różne zwierzęta i zjawiska, zatańczyć według sposobu pokazanego przez prowadzącego. Przedszkolaki szukały na sali wybranych kolorów, tańczyły w parach i kółeczku, często powtarzając lub śpiewając fragmenty dyskotekowych przebojów. Dla chętnych udostępniony był mikrofon, by zaprezentować swoje wokalne umiejętności.

W przerwie balu na dzieci czekał miły poczęstunek. Były to babeczki, ciasteczka, chrupki, słone i słodkie przekąski oraz owoce i soki. Była to też chwila odpoczynku przed dalszym karnawałowym szaleństwem.

W drugiej części balu przy wesołej muzyce odbyła się bitwa na kulki – gdzie okazało się, wszyscy byli zwycięzcami, bo kolorowe kulki po równo wpadały na „terytorium” chłopców i dziewczynek. Nie lada wyczynem była też zabawa z przechodzeniem pod przeszkodą, która w trakcie wykonywanego zadania stopniowo się obniżała. Początkowe lekkie schylanie głowy zakończyło się koniecznością przeczołgania, co niektórym niezmiernie utrudniały elementy ich balowych kostiumów. Wszystkie zabawy i konkursy łączyła karnawałowa muzyka.

Dzień balu był pełen kolorów, dźwięków, ruchu i zabawy, radości i ciekawości. Bal był możliwością, by pokazać się kolegom i koleżankom w innej odsłonie, okazją, by przez jeden dzień być kimś innym, barwną postacią, niezwykłym czy wymarzonym bohaterem. Był to też czas wspaniałej zabawy, innej niż każdego przedszkolnego dnia 🎈🎈🎈

Renata Dobrucka-Ratajczak 

Przedszkole jest miejscem wszechstronnego rozwoju młodszych dzieci. Tutaj przede wszystkim się bawimy. Oczywiście jest też czas na naukę, poznawanie świata, doświadczanie go wszystkimi zmysłami i wszystkimi możliwymi formami aktywności. Dbamy o wypoczynek i zdrowie, zaspakajamy dziecięce potrzeby ruchu i ciekawości, spędzamy czas na świeżym powietrzu. Kształtujemy zasady moralne, postawy patriotyczne, uwrażliwiamy na sztukę. Do tych wszystkich działań wykorzystujemy zabawę, jako najważniejszą formę aktywności młodszych dzieci. Tutaj zabawa staje się nauką, a nauka odbywa się przez zabawę.

W styczniu 2025 mieliśmy dwie okazje, by zorganizować w zatońskim przedszkolu kulinarne zajęcia. W tygodniu, w którym rozmawialiśmy o święcie babci i dziadka, nie mogło zabraknąć babcinego ciasta, a przy tematyce karnawałowej – babeczek. Postanowiliśmy zabawić się w pieczenie, ale nie tak na niby, tylko zupełnie na serio.

Przygotowanie babcinego, czyli drożdżowego, ciasta było okazją do zabaw badawczych. Przedszkolaki poznały drożdże, ich właściwości oraz warunki, w jakich rosną. Poznały też inne potrzebne składniki: mąkę, cukier, sól, margarynę, mleko – porównywały ich kolor, smak, konsystencję, temperaturę, zapach. Przygotowały zaczyn na ciasto i obserwowały, co się dzieje. Potem pod nadzorem pań dodawały i łączyły kolejne składniki, by w efekcie przygotować ciasto drożdżowe z jabłkiem i kruszonką.

W kolejnym tygodniu, kiedy przygotowywaliśmy się już do balu karnawałowego, znowu postanowiliśmy zrobić ciasto – tym razem ulubione przez dzieci babeczki. Ponownie dzieci miały okazję, do zbadania: mąki pszennej i ziemniaczanej, proszku budyniowego, budowy jajka, właściwości proszku do pieczenia. Uruchamiały i obserwowały pracę miksera kuchennego, ubijanie piany z białek, łączenie wszystkich składników ciasta. Każdy przedszkolak miał okazję uczestniczyć w różnych czynnościach kulinarnych.

Najlepszą nagrodą za wspólną zabawę i pracę, było zjedzenie kawałka drożdżowego ciasta albo babeczki prosto z foremki. I tym razem, nie była to babka z piasku w piaskownicy, ale najprawdziwsza słodka babeczka z ciasta  🥧🧁 Emocje, które towarzyszyły dzieciom przy zabawie w pieczenie, z pewnością na długo wpiszą te zajęcia w ich pamięć 😋🙂

Renata Dobrucka-Ratajczak

Z okazji święta Objawienia Pańskiego czyli Trzech Króli, 6 stycznia 2025, zatońskie przedszkolaki tradycyjnie już wystąpiły z przedstawieniem Jasełkowym w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej w Zielonej Górze-Zatoniu. Parafianom i mieszkańcom Zatonia przekazały radosną nowinę o Narodzeniu Pańskim, wcielając się w role Maryi, Józefa, Trzech Króli ze Wschodu, aniołków, pasterzy i małych przedszkolaków.

Pielgrzymi złożyli przy żłóbku Jezuska różne dary. Biedni pasterze przynieśli skromne podarki: miód, ser, śmietankę, jabłuszka. Przedszkolaki – swoje gorące serduszka pełne miłości, a Trzej Królowie złoto, kadzidło i mirrę. Przedszkolaki uświetniły swój występ tradycyjnymi kolędami.

Darem dla występujących dzieci były oklaski parafian, podziękowania księdza proboszcza Andrzeja Wocha i słodkości, które zniknęły w kieszeniach.

Fotograficzna relacja na zdjęciach pana Dariusza Pawlaka.

Renata Dobrucka-Ratajczak

W ciągu całego roku szkolnego spotykamy się w przedszkolu na różnych uroczystościach. Jednak bożonarodzeniowe spotkanie, czyli nasze Jasełka, to uroczystość wyjątkowa. Jest w niej magia, nastrój, subtelne światła, nastrojowa muzyka, wzruszające piosenki i kolędy, wyjątkowa serdeczność i ciepło od bliskich osób. Boże Narodzenie, choć to święto religijne, to jednak najbardziej rodzinne ze wszystkich świąt. Chcemy wtedy właśnie spędzać je z tymi, których kochamy.

My też chcieliśmy spędzić ten piękny czas z bliskimi nam osobami. 17 grudnia 2024 odbyły się nasze przedszkolne Jasełka. Były z nami dzieci, rodzice, nauczyciele, panie pomoce, pani dyrektor, zaproszeni goście. Występ rozpoczął taniec malutkich gwiazdeczek, który był zapowiedzią, że za chwilę wydarzy się tu coś wyjątkowego…

Z kolędą „Dzisiaj w Betlejem” na salę ruszył orszak, w którym szli Maryja z Józefem i Dzieciątkiem, aniołki, śnieżynki, pasterze i królowie. Wszyscy przeszli uroczyście przez salę i ustawili się przy żłóbku. Rozpoczęli opowieść biblijną o Bożym Narodzeniu.

Do ogniska, przy którym siedzieli pasterze, zawitali aniołowie ze szczęśliwą nowiną. Aniołki zaprowadziły pasterzy do stajenki. Biedni pasterze z radością powitali Pana i złożyli mu w darze proste podarki: jabłuszka, ser, miód i śmietankę. Niebawem do Maleńkiego przyszły małe przedszkolaki z serduszkami pełnymi miłości. Na koniec przybyli wielcy trzej królowie ze złotem, kadzidłem i mirrą. Wędrówki wszystkich pielgrzymów ubarwiały tradycyjne polskie kolędy.

Zakończeniem Jasełek był taniec z lampionami, będący uwielbieniem Świętej Rodziny. Z radością zatańczyli też pasterze górale ze śnieżynkami, życząc wszystkim wesołych świąt. Wspólna kolęda, którą zaśpiewały dzieci, rodzice, nauczyciele i goście wprowadziła wszystkich w prawdziwie świąteczny czas Bożego Narodzenia.

Niech będzie to czas pełen miłości, radości i ciepła rodzinnego, pełen zachwytu przy choinkach i tradycyjnym stole, czas wypełniony dobrem i życzliwością.

Błogosławiony czas, kiedy rodzi się Bóg ⭐️🌟🎄

Renata Dobrucka-Ratajczak

 

Zdjęcia Małgorzata Lewandowska i RDR

 

Całe przedstawienie jasełkowe można obejrzeć na kanale drzonkownet w serwisie YouTube