Ze względu na rozszerzenie się epidemii i zachorowań na covid-19, po roku, po raz drugi w historii naszego przedszkola, zmuszeni zostaliśmy na podjęcie pracy zdalnej i pozostanie w domach. Z nieukrywanym żalem musieliśmy ograniczyć kontakty do oglądania siebie tylko na zdjęciach i filmach oraz przekazywania sobie informacji za pomocą aplikacji internetowej. Praca zdalna trwała przez trzy tygodnie od 29 marca do 16 kwietnia 2021.
W pierwszym tygodniu pracy zdalnej przygotowywaliśmy się do Świąt Wielkanocnych. „Radosna Wielkanoc” objęła tradycje, pisanki i kraszanki, świąteczne symbole, życzenia. Dominowały prace plastyczne takie jak zajączki, koszyczki, wianuszki, ale starsze przedszkolaki też liczyły, czytały, rysowały szlaczki.
W poświątecznym tygodniu zajęliśmy się „Światem dla odważnych”. Rozmawialiśmy o tym, że strach ma czasem wielkie oczy, jak być odważnym a nie lekkomyślnym i jak nauczyć się odwagi w mówieniu prawdy. Poznaliśmy nową literę oraz umiejętność odejmowania, czytaliśmy, rysowaliśmy, ćwiczyliśmy spostrzegawczość.
Ostatni tydzień zdalnego przedszkola „spędziliśmy” na łące pełnej życia – niestety tylko na zdjęciach, filmach i prezentacjach. Poznawaliśmy owady, ptaki, rośliny łąkowe, dowiedzieliśmy się, co to jest harmonia przyrody. Znowu było wiele pięknych plastycznych prac: motyle, kwitnąca łąka, pszczoła. Powtórzyliśmy sobie figury geometryczne, utrwalaliśmy liczenie i czytanie.
Zaangażowanie rodziców i przedszkolaków w pracę zdalną było ogromne. Cieszyły nas codziennie wysyłane zdjęcia, przesyłane posty od rodziców o tym, jak dzieci pracują samodzielnie i na odległość, ale w przedszkolu. Był to też dla nas dowód, jak ważną rolę dla dzieci spełnia przedszkole. Brak codziennych fizycznych kontaktów między dziećmi, był nie tylko uciążliwy i trudny dla rodziców. Pokazał też, jak bardzo potrzebują tego same przedszkolaki.
Już wracamy. Jak dobrze jest wrócić do przedszkola… 🙂
Renata Dobrucka-Ratajczak